ตื่นมากับความรู้สึกอยากเขียนอะไรสักอย่าง...

ตื่นมากับความรู้สึกอยากเขียนอะไรสักอย่าง...

ไม่ได้เขียนบล็อกนานมาก ทั้งที่อยู่หน้าจอทุกวันบางวันก็ทั้งวัน ไม่น่าเชื่อว่าชีวิตส่วนหนึ่งเราจะหายไปกับ facebook…นั่งดูนั่งอ่านเรื่องราวของคนอื่น บ่นเรื่องตัวเองเรื่อยเปื่อยมันก็คลายเครียดใช้ได้ มันเป็นเวบที่เหมาะกับคนทำงานที่บ้านอย่างยิ่ง เพราะสังคมของเราก็จะอยู่ตรงนี้แหละ ข้อเสียคือถ้าเผลอ เราก็จะมีชีวิตที่ใส่ใจกับชีวิตตัวเองน้อยลง เพราะมัวแต่ไปสนใจเรื่องชาวบ้าน :P ที่สำคัญคือทำให้สมาธิสั้นอย่างแรง จากที่เคยอยู่กับงานตรงหน้าได้นานๆ เหมือนหลงไปในโลกอีกโลกหนึ่ง รู้สึกตัวอีกทีก็ อ้าว เย็นแล้ว ทำงานไปได้เท่านี้นะ แต่ปัจจุบันคือ อ้าว เย็นแล้ว ยังไม่ได้ทำอะไรเลย -_-' 

แต่เทียบกันแล้ว ผลที่ได้จากเฟสบุ้คในด้านดีมีมากกว่า หนึ่งคือได้เพื่อน ถึงไม่เคยเจอกัน แต่ก็ได้รู้ว่ามีคนอีกฟากเมือง(หรือบางทีก็แถวบ้านนี่แหละ)มีความคิด ชอบอะไรคล้ายๆ เรานะ ให้ได้รู้ว่าเราไม่ได้บ้าวาดรูป บ้าซื้อหนังสืออยู่คนเดียว อีกหนึ่งคือการเปิดเพจทำให้เราวาดรูปเยอะขึ้น จากที่งงๆ ไม่รู้จะวาดสไตล์ไหนดี พอวาดทุกวันก็เริ่มจับทางได้ว่าเรามีความสุขกับการวาดแบบไหน แบบไหนที่เป็นเรา แบบไหนที่เป็นคนอื่น...

พูดถึงวาดรูป ตอนนี้กำลังพยายามดึงตัวเองกลับไปช่วงเวลาที่ไม่มีงาน ไม่มีเงิน(อ้าว) แต่มีเวลาอยู่กับตัวเอง วาดรูปโดยไม่ต้องห่วงว่าคนจ้างจะชอบไหม ได้ลงเรียน creative e-course ดีๆ ได้ดูงานสวยๆ ได้เห็นว่าคนอื่นเขาก็กำลังพยายามเหมือนเรานะ

ตอนนี้กำลังร่างโครงการที่คิดจะทำ จริงๆ ก็ร่างทุกปี แต่ก็ยังทำไม่ได้ครบอย่างที่ตั้งใจ เริ่มรู้สึกว่าเราให้เวลาไปกับงานของคนอื่นเยอะมาก (ก็มันได้ตังค์จริงๆ นี่นา) เลยว่าจะทำตัวเป็นศิลปินกับเขามั่ง ใช้เวลาเต็มที่กับงานตัวเอง จะทำได้หรือไม่ ก็ไม่ต้องกังวล สิ่งที่สำคัญคือได้ทำอะไรที่เราอยากทำ มีความสุขกับมันจริงๆ ถ้าสามารถทำให้มันเป็นสิ่งที่เลี้ยงชีพเราได้ก็ยิ่งดีเลย
 ……… 

รูปข้างบนนี่คือพวงกุญแจกระสวยทอผ้า (เขาเรียกอย่างนี้ใช่ไหม) วางบนฝากล่องจักสานลายสวย ซื้อจากร้านขายของที่ระลึกที่พิพิธภัณฑ์ผ้าฯ (http://www.queensirikitmuseumoftextiles.org/) เมื่อหลายวันก่อน พอดีว่ามีโอกาสได้ตามพี่สาวไปชมพิพิธภัณฑ์รอบพิเศษ มีการพูดถึงประวัติความเป็นมาของตัวอาคาร หอรัษฎากรพิพัฒน์ ในพระบรมมหาราชวัง ซึ่งสวยมาก การออกแบบภายในก็ดูสวยลงตัว ตั้งแต่ตัวอักษรชื่อห้อง ไปถึงเพดาน ฉลองพระองค์ที่นำมาจัดแสดงก็สวยมากๆ เราดูในทีวีเวลาพระองค์ท่านทรงจะรู้สึกเฉยๆ เพราะไม่เห็นรายละเอียด แต่พอได้ดูใกล้ๆ และได้ฟังประวัติความเป็นมาก็รู้สึกทึ่ง ประทับใจ

ก็หวังว่าผ้าไทยที่สวยเป็นเอกลักษณ์จะได้รับการพัฒนาทางด้านการออกแบบมากกว่านี้ ล่าสุดได้ดูรายการทีวี ทอฟ้าผ้าไทย แข่งออกแบบเสื้อโดยใช้ผ้าไทย คนที่มาแข่งส่วนใหญ่ออกแบบชุดได้สวยมีสไตล์ใช้ได้เลยนะ 

…ยังคงเขียนบล็อกแบบเรื่อยเปื่อยเหมือนเดิม -_-' แต่ก็ดีใจที่ได้กลับมาเขียนอะไรยาวๆ จะพยายามกลับมาวาดรูปเยอะๆ เหมือนเดิมด้วย :)

แรงบันดาลใจวันนี้

-ตื่นมาเล่นโยคะพร้อมกับดูสารคดีเกี่ยวกับศิลปะอิสลาม
- เปิดเวบมาเจอวีดีโอการทำงานของ rob ryan (http://www.misterrob.co.uk/) ดูงานแล้วก็นึกถึงศิลปะลายฉลุของอิสลามที่ดูไปเมื่อเช้า
-คู่สี น้ำเงิน+ส้ม / น้ำเงินอ่อนกับชมพูแดง
-ลง e-course เพิ่มอีกตัว หวังว่าจะเป็นประโยชน์ในอนาคต
-ชื่นชมเวบชาวบ้าน >> Experimental Personal Projects http://colourboxonline.com/Experimental-Personal-Projects