Wednesday, April 25, 2012

วันเดินเล่น


apr25-pavinee01


วันนี้ตั้งใจออกจากบ้านไปดูนิทรรศการภาพถ่าย The Upside Down World of Philippe Ramette ที่หอศิลป์กรุงเทพฯ หอศิลป์ที่นี่เข้าไปทีไรก็รู้สึกมันร้างๆ ชอบกล แต่ก็ชอบความเงียบของมันนะ (ถึงบางทีจะแอบน่ากลัวไปนิด) โชคดีที่ตอนนี้มีหลายนิทรรศการให้เราเดินดู

นอกจากนิทรรศการที่ว่า(ซึ่งเราชอบ แต่ไม่รู้จะเขียนบล๊อกถึงยังไง ให้กดลิ๊งค์เข้าไปดูรูปเองจะดีกว่า:) เดินขึ้นมาเรื่อยๆ ก็มาเจอนิทรรศการ You Are Not Alone : เพราะอยู่บนโลกเดียวกัน เกี่ยวกับผู้ติดเชื้อเอดส์ หน้างานมีพื้นที่ให้เราวาดโปสการ์ดให้กำลังใจผู้ติดเชื้อ ตอนไปไม่มีใครเลย เราเลยครองพื้นที่ นั่งวาดของเราจนได้การ์ดตามรูปข้างบนนี่แหละ วาดเสร็จก็มานั่งดูที่เขาจัดพื้นที่ไว้ให้ คล้ายๆ  nursery หน่อยๆ น่ารักตรงโต๊ะไม้ยาวสลักลายรูปวาดทั้งหลายกับเก้าอี้พลาสติกแบบบ้านๆ  ดูกันเองดี เห็นแล้วก็อยากนั่งวาดรูปเล่นไปเรื่อยๆ :)

ปล. ไม่ได้เอากล้องไป ได้แต่ถ่ายจากมือถือรุ่นโคตรธรรมดา รูปเลยออกมาเบลอๆ ขออภัย :P

apr25-pavinee02

apr25-pavinee03


apr25-pavinee06

apr25-pavinee04

Saturday, April 14, 2012

วาดเล่นกับคุณหลาน

วันสงกรานต์ ตั้งใจว่าจะไม่ทำอะไรนอกจากวาดรูป อ่านหนังสือ แต่ก็ใช้เวลาส่วนใหญ่ออกไปข้างนอก วันนี้เลยงัดกระดาษออกมานั่งวาดเล่นกับคุณหลาน พี่สะใภ้อยากให้เราสอนหลานวาดรูปนานแล้ว แต่เราสอนไม่เป็น ได้แต่นั่งวาดไปเรื่อยๆ หลานก็วาดตาม :)

รูปเสื้อผ้าข้างบนนี่วาดเอง พอดีช่วงนี้บ้าแต่งตัวอยู่ แต่รูปแมวเหมียวข้างล่างนี่ลอกแบบมาจากหนังสือสอนวาดอีกที ถึงดูเหมือนจะวาดเยอะ แต่ก็มีหลายอย่างที่เรายังวาดไม่เป็น โดยเฉพาะรูปสัตว์ที่ไม่ถนัดตั้งแต่เด็ก แต่จะว่าไปเราไม่ได้วาดรูปเก่งแต่แรกอยู่แล้ว ตอนเด็กวิชาศิลปะไม่เคยได้เกรดดีๆ ถึงจะวาดทุกวันแต่ก็วาดแต่รูปเด็กผู้หญิงแต่งตัว ตอนนั้นอยากเป็น fashion designer เลยเชียว แต่ตอนนี้คิดถูกแล้วที่ไม่ได้เรียนด้านนั้น เพราะไม่ค่อยตามแฟชั่นเท่าไหร่หรอก :P 

ถึงจะเรียนดีไซน์มา แต่พื้นฐานการวาดรูปเราก็ยังไม่ค่อยแน่นเท่าไหร่ เล่นแสงเงาไม่เป็น การใช้สีก็ยังมีปัญหา แต่ไม่ค่อยเดือดร้อนเท่าไหร่นะ เพราะสำหรับเรา ศิลปะคือสิ่งที่มองแล้วรู้สึกประทับใจ สบายใจ ในแง่ใดแง่หนึ่งมากกว่า...

 ว่าแต่ เริ่มติดใจสีไม้นี่แล้วสิ วาดสนุกดี ^-^

เก็บกระดาษ


เห็นเขาว่าวันที่ 13 เมษา(หรือเปล่า)เป็นวันเก็บกวาดทำความสะอาดบ้าน เริ่มต้นปีใหม่ไทยด้วยความสะอาดสดใส เราไม่ได้เก็บเป็นเรื่องเป็นราว ได้แต่จัดกองหนังสือ กระดาษ สมบัติบ้าทั้งหลายให้ดูเข้าที่เข้าทาง

จัดไปจัดมาก็รู้สึกว่าเราเก็บของที่แทบจะไม่ได้หยิบมาใช้ไว้เยอะมาก หนึ่งในนั้นคือบรรดากระดาษทั้งหลาย ทั้งโบรชัวร์ขายของที่ตอนเก็บอาจจะเห็นว่าสวย แต่ตอนนี้ดูอีกทีก็...ทิ้งดีกว่า แผ่นพับสถานที่ท่องเที่ยวที่เคยไป บางแผ่นไม่สวยหรอก แต่เหมือนเป็นเครื่องเตือนว่าฉันเคยไปนะ (จริงๆ จำไมไ่ด้แล้ว) การ์ดวันเกิดจากเพื่อนที่ตอนนี้ไม่ได้ติดต่อกันแล้ว สติ๊กเกอร์สวยๆ ที่ไม่กล้าเอามาใช้ ซองจดหมาย และสิ่งที่ทำให้รู้สึกดีทุกครั้งที่เห็นคือเหล่าโปสการ์ดสวยๆ ทั้งหลาย ทั้งที่ซื้อเก็บเอง ทั้งที่มาจากเพื่อนที่รู้จัก เพื่อนที่ไม่รู้จักผ่านเวบ postcrossing.com ใส่กล่องไว้ เปิดดูทีไรก็รู้สึกเหมือนเปิดดูของมีค่าทั้งที่จริงๆ แล้วมันไม่มีราคาอะไรเลย แต่โปสการ์ด กระดาษ พวกนี้เหมือนหนังสือ เป็นเพื่อนกัน เวลาเหงาๆ เบื่อๆ เอามาเปิดดูก็ทำให้รู้สึกดีได้ บางครั้งก็ยังให้ไอเดียเวลาคิดงานไม่ออก...

ปัญหาคือตอนนี้เริ่มจะไม่มีกล่องไว้เก็บแล้วสิ ('-')>

Tuesday, April 10, 2012

กลับมาเรื่อยเปื่อย



keepcalm-pavinee

ไม่ได้อัพบล๊อกนานมาก ชีวิตยังอยู่หน้้าจอคอมฯ แต่ไปโผล่ที่ facebook เสียส่วนใหญ่ ไม่่น่าเชื่อว่าคนอย่างเราจะเล่นอะไรแบบนี้กับเขาด้วย...

ข้อดีของการเล่นเฟสคือวาดรูปได้มากขึ้น สม่ำเสมอขึ้น เพราะไม่ได้วาดเองดูเองเหมือนแต่ก่อน ตอนนี้เรามีคนดูคน like และบางทีก็คุยกัน ข้อเสียคือความที่มันเป็นการพิมพ์อะไรสั้นๆ ตอนนี้เราเริ่มเขียนอะไรยาวๆ ไม่เป็นแล้ว...สมาธิก็พลอยสั้นตามการอัพเดทตลอดเวลาในหน้า wall จะว่าไปคนเล่นเฟสนี่ต้องจิตใจเข้มแข็งระดับหนึ่งเหมือนกันนะ ไม่งั้นงานการพังหมด มันติดจริงๆ นะนี่ -_-'

แต่ถึงยังไงเราก็คิดว่าการเขียนบล๊อกเป็นสิ่งที่ไม่ควรจะทิ้ง ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านหรือเปล่านี่แหละ สำหรับเราการเขียนบันทึกก็เหมือนการวาดรูป เริ่มแรกคือความว่างเปล่า แต่พอเริ่มลงเส้น วาดไปเรื่อยๆ ถึงบางครั้งจะวาดเส้นเดิมๆ รูปเดิมๆ ไม่ได้เรื่องได้ราว (เหมือนกับที่เราพิมพ์เล่าอะไรมั่วอยู่ตอนนี้ :P) แต่พอถึงจุดๆ หนึ่งไอเดียมันจะมาเอง... เป็นการจัดระเบียบความคิดและฝึกสมาธิอย่างหนึ่ง...

แต่ก็สังเกตตัวเองเหมือนกันว่าไม่เคยบันทึกอะไรในสมุดเลย บางทีเราอาจจะพยายามไม่พอ หรือเราก็เป็นแค่สัตว์สังคมที่คิด(ไปเอง)ว่าการเขียนบล๊อกคือการสื่อสารหาเพื่อนแบบหนึ่ง...

แต่ที่แน่ๆ มันคือการระบาย และจัดความคิด(ที่ตอนนี้ยังไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางเท่าไหร่)จริงๆ

ปล. รูปข้างบนนี่เราควรจะเปลี่ยนเป็น keep calm and write on สินะ :)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...